EICELDONATIE
Wat was jouw grootste angst?
Mijn grootste angst is dat het nooit gaat lukken. Maar gelukkig heb ik, ondanks alle teleurstellingen, nog steeds een positieve instelling.
anoniem
Mijn grootste angst was dat het niet zou lukken. Dat ik met lege handen zou eindigen en nooit een zwangerschap kon meemaken.
daphne
Mijn grootste angst was dat we kinderloos zouden blijven. Het idee om geen kinderen te hebben voelde als een enorm gemis.
jolanda
Heb je getwijfeld om het niet te doen?
Ik twijfelde of het kindje wel als mijn eigen kindje zou voelen als het niet mijn genen droeg. Deze gedachte speelde vaak door mijn hoofd, want mijn gevoel van verbondenheid was erg belangrijk voor me.
Ik heb nooit twijfels gehad. Onze wens is zo groot dat we echt tot het uiterste gaan.
In de vorm die wij hadden met eiceldonatie van mijn zusje, heb ik nooit twijfels gehad. De DNA-lijn was zo kort dat het direct goed voelde. Ik denk wel dat ik twijfels zou hebben gehad als ik naar een onbekende donor had moeten zoeken.
Wat is jou het meest tegen gevallen in het proces?
De teleurstellingen en het lange wachten zijn zwaar. De afhankelijkheid van mijn zus en het ziekenhuis vind ik moeilijk.
anoniem
De constante onzekerheid tijdens het traject. Het voelt alsof je tussen hoop en vrees leeft. Bijvoorbeeld: je bent blij dat de stimulatie goed gaat en de eicellen groeien, maar een paar dagen later stagneert alles zonder duidelijke oorzaak. Zulke situaties maken je onzeker en de mentale energie die het kost om erover na te denken is groot.
daphne
Hoe moeilijk het in Nederland is om dit proces aan te gaan. Het is nog relatief onbekend en er zijn veel te weinig donoren, waardoor er veel onzekerheid en wachttijd ontstaat.
jolanda
Wat was voor jou de overweging om het wel te doen?
Onze kinderwens is heel groot en bepaalt daarin alles!
Mijn sterke kinderwens was de reden. Eiceldonatie was mijn enige kans op een zwangerschap en het moederschap. Er was voor mij geen andere optie.
De gedachte aan kinderloos blijven vond ik vreselijk. Voor mij was de wens om een kind te hebben sterker dan de twijfels die ik had.
Welke informatie bronnen vond jij het nuttigst?
In het begin kon ik weinig informatie over POI vinden op internet. Gelukkig is er de laatste tijd meer over bekend en kan ik er meer over vinden op social media of het internet.
anoniem
De persoonlijke verhalen van vrouwen die ook voor eiceldonatie hadden gekozen.
daphne
Facebook via lotgenotengroepen bleek zeer waardevol. De ervaringen die anderen deelden, boden me steun en gaven inzicht in het proces.
jolanda
Heb je hulp ingeschakeld? Zo ja, van wie of wat?
Nee, ik heb geen hulp ingeschakeld.
Wij hebben geen hulp ingeschakeld, buiten de mentale hulp van het ziekenhuis, omdat we er samen goed uitkwamen en op één lijn zaten. Eiceldonatie brengt veel gevoelige onderwerpen met zich mee dus het kan nuttig zijn om bepaalde beslissingen met hulp van een counselor of psycholoog te bespreken.
Ik vond veel waarde in het contact met lotgenoten, waardoor ik mijn vragen en zorgen kon delen.
Wat is jouw grootste tip voor een andere vrouw?
Blijf positief! Ga niet over je grenzen heen. Zoek zelf veel uit en gun jezelf regelmatig ‘rustmomenten’.
anoniem
Het klinkt cliché, maar blijf dicht bij jezelf. Denk goed na over de verschillende beslissingen die je moet nemen. Denk aan de behoefte van het kind. Misschien vind je het lastig om over eiceldonatie te praten en houd je het liever geheim, terwijl het juist goed is voor een kind om vroeg te weten waar het vandaan komt. Dit helpt bij een gezonde identiteitsontwikkeling. Neem de tijd om je in te lezen, zodat je een weloverwogen keuze kunt maken.
daphne
Oriënteer je goed op wat je wil: kies je voor Nederland of het buitenland? Denk na over de keuze voor een eigen donor of een anonieme donor. Dit zijn belangrijke beslissingen die jouw ervaring kunnen beïnvloeden.
jolanda
Welke vraag had jij destijds willen stellen?
Voelt een kindje dat je draagt door eiceldonatie als van jezelf? Ja, helemaal! Ik heb twee kinderen mogen dragen en mijn bloed en voeding zorgden ervoor dat ze groeiden tot de baby’s die ze waren bij de geboorte. Meer van jezelf kan het niet worden, vind ik.
Zijn er meer mensen die eiceldonatie doen? Dankzij het vinden van lotgenoten en het contact met lotgenoten kon ik mijn vragen en zorgen altijd delen, waardoor ik veel steun vond in het delen van ervaringen.
Wat zou je nu bij je behandeling anders doen?
Het is bij ons bij twee behandelingen gelukt. Ik ben enorm dankbaar voor mijn zusje en haar beslissing om ons te helpen. Alles wat ik kreeg was een mooi geschenk.
daphne
Ik zou meteen aanvullend onderzoek laten doen vóórdat ik een terugplaatsing had laten uitvoeren. Dit had me wellicht meer duidelijkheid en tijd bespaard.
jolanda
Wat heb je geleerd?
Ik heb geleerd dat ik sterker ben dan ik dacht. Er waren momenten waarop ik dacht dat ik nooit meer de teleurstellingen te boven zou komen. Maar uiteindelijk kan ik nog steeds genieten van het leven en momenten die me gelukkig maken.
Ik heb geleerd om mezelf op de eerste plaats te zetten. Beter voor mezelf te zorgen en voor mezelf te kiezen. Daarvoor was ik een enorme people pleaser en zette ik mezelf vaak op de tweede plaats. Tijdens de behandeling heb ik geleerd dat die eigenschap me niet zou helpen. Het was enorm moeilijk, maar nodig om de behandeling aan te kunnen.
Ik heb geleerd dat genen relatief zijn. Omdat ik mijn dochter heb gedragen, is zij mijn dochter, ongeacht haar genetische afkomst.