Wachten op een miskraam? In onze columns nemen verschillende vrouwen je mee in de hoogte- en dieptepunten van hun reis naar het moederschap. Hier lees je het tweede deel van het verhaal van Jolijn. Jolijn kreeg een zoon, maar had ook vijf miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Sinds ik de wens heb om een kind te krijgen, ben ik zes keer geopereerd. Voor deze periode had ik nog nooit in het ziekenhuis gelegen. Naast de operaties bracht ik veel tijd door op de afdeling gynaecologie. Aanvankelijk gebeurde dit uit zorgen over onze vruchtbaarheid, maar later vooral vanwege de miskramen en de nasleep daarvan. Hoewel er veel vriendelijke artsen waren, voelde ik me tijdens dit proces vaak onbegrepen en eenzaam.
Een miskraam afwachten
Een van de meest pijnlijke momenten was toen ik wachtte op een miskraam terwijl ik in een wachtkamer vol zwangere vrouwen zat. Op dat soort momenten voelde ik me nog steeds zwanger. Mijn lichaam was helemaal niet bezig met de miskraam. Het dacht immers nog steeds dat ik zwanger was, met alle bijbehorende klachten omdat de miskraam niet vanzelf op gang kwam. Rationeel begreep ik dat deze vrouwen mogelijk ook complicaties ondervonden, maar bij hen was er nog wel leven. Waarom had ik een miskraam? Dat vond ik zo confronterend. Ik heb meerdere keren aangegeven waarom er niet een apart gedeelte was waar ik kon zitten; zelfs op een andere afdeling zou ik me beter hebben gevoeld. In al die jaren is naar mijn inziens daar weinig aan veranderd.
Ongepaste opmerkingen en reacties bij een miskraam
Daarnaast had ik vaak moeite met de opmerkingen die naar mijn hoofd geslingerd werden. Bij mijn eerste zwangerschap, toen bleek dat het een miskraam was, zeiden mensen: “Je kunt in elk geval wel zwanger worden.” Maar wat heb je aan een zwangerschap die niet doorgaat? Vaak werd het verlies ook afgedaan als ‘pech’. Pech? Pech is wanneer er een gat in je sok zit of wanneer je in de poep trapt met je nieuwe schoenen. Een miskraam is intens verdrietig en geen pech. Als je niet kunt verklaren waarom het misgaat, zeg dat dan gewoon. Ik geloof dat de meeste vrouwen meer gebaat zijn bij de waarheid. Het hoeft niet kleiner gemaakt te worden.
Verdriet bij een miskraam hoeft niet verzacht te worden
Het lijkt wel alsof veel mensen moeite hebben met het zien van verdriet bij anderen, waardoor ze proberen het te verdoezelen met dooddoeners of verzachtende opmerkingen. Maar dat is precies wat niet nodig is: verdriet hoeft niet verzacht te worden. In mijn werk als psychotherapeut heb ik gemerkt dat de meest effectieve aanpak is: luisteren naar iemand, erkennen dat het vreselijk is, en ruimte geven voor alle emoties die daarbij komen kijken. Alles mag er zijn. De luisteraar moet het kunnen verdragen om tegenover iemand te zitten die een groot verlies doormaakt, verscheurd wordt, en afscheid moet nemen van de toekomst met een gezond, klein baby’tje. Een afscheid dat je niet wilt, maar wel moet.
Bagatellisering door artsen.
Ik heb het gevoel dat zelfs artsen de impact van een miskraam soms bagatelliseren, vooral bij vroege miskramen. “Het was er nog maar even,” of “Het was nog maar klein.” Maar het was er wél en dat mag vaker gezegd worden. Als je je moeilijk kunt voorstellen wat dat voor iemand betekent, vraag dan wat de vrouw tegenover je nodig heeft. Dit zou haar naar mijn inziens enorm helpen en het had mezelf veel tranen, machteloosheid en eenzaamheid kunnen besparen.
(tekst gaat verder onder de foto)

Liefs,
Jolijn
Benieuwd naar Jolijn’s verhaal? Lees hier!
Onthoud dat je niet alleen bent en dat er hulp beschikbaar is. Samen kunnen we een community van steun en begrip creëren, zodat niemand zich alleen hoeft te voelen in hun proces. Als je meer informatie wil of gewoon je verhaal wil delen, voel je vrij om een reactie achter te laten in onze community. We zijn hier om te luisteren en te steunen.

Disclaimer: De artikelen op dit platform zijn geschreven door FertiFriend en zijn bedoeld voor informatieve doeleinden. Aan de inhoud van deze artikelen kunnen geen rechten worden ontleend. Wij raden altijd aan om advies in te winnen bij uw behandelend arts voordat u beslissingen neemt over uw gezondheid en behandelingen.