In onze columns nemen verschillende vrouwen je mee in de hoogte- en dieptepunten van hun reis naar het moederschap. Hier lees je het derde deel van het verhaal van Jolijn. Jolijn kreeg een zoon, maar had ook vijf miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
In 2017 begonnen wij vol vertrouwen aan onze kinderwens. Ik dronk wat minder koffie, liet de alcohol staan na mijn eisprong, slikte trouw mijn ‘mama-supplementen’ en deed alles wat in mijn macht lag om mijn lichaam voor te bereiden op een zwangerschap.
Mijn eerste zwangerschap eindigde in een miskraam. Maar een jaar later raakte ik opnieuw zwanger – en dat ging goed. In 2019 werd onze zoon Wander geboren. Toen hij zes maanden oud was, besloten we opnieuw te proberen. En dat lukte… maar vanaf dat moment ging het mis.
Vier miskramen volgden. En een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Na de derde miskraam lieten we onderzoeken of er een medische oorzaak was. Van tevoren werd al gezegd dat er vaak géén duidelijke reden wordt gevonden – en dat bleek bij ons ook zo te zijn. Onverklaarbare miskramen, was de conclusie. IVF werd geadviseerd.
Maar vlak voor de eerste prikinstructie heb ik het twee keer afgezegd. Er was iets in mij dat schreeuwde: “Doe dit niet.” Het voelde niet goed. Dit was niet ónze weg.
De zoektocht buiten de gebaande paden
Omdat ik het gevoel had geen controle meer te hebben, zocht ik mijn weg in het alternatieve circuit. Mede door verhalen van lotgenoten en hoopvolle succesverhalen probeerde ik bijna alles:
- Homeopathie
- Meerdere osteopaten
- Acupunctuur bij verschillende praktijken
- Hormooncoaching
- Strenge diëten
- Supplementen in alle soorten en maten
- Consulten bij een ziener en een medium
Maar ook in het reguliere circuit bleef ik actief. Ik slik kinderaspirine na mijn eisprong, gebruik progesteron via de huisarts, en verslond werkelijk álles wat er te lezen viel over vruchtbaarheid.
Uiteindelijk kwamen we in 2022 terecht bij LIFE in Leuven, waar het syndroom van Asherman en een T-vormige baarmoeder werden vastgesteld. Eindelijk een verklaring. Maar… nog steeds geen tweede kindje.
De grens van ‘alles geprobeerd’
We zijn inmiddels acht jaar bezig. Acht jaar! Acht jaar van hopen, proberen, verwerken, doorgaan.
En ondanks alles wat ik heb gedaan, hoor ik nog vaak goedbedoeld advies:
“Je zou ook nog IVF kunnen doen…”
En ja, dat klopt. Dat hebben we nog niet gedaan.
Maar ik voel daar een diepe weerstand tegen. Voor mij is dat een grens. En dat, geloof ik, is zó belangrijk: dat iedereen zijn eigen grens mag stellen.
Wij hebben die grens in de afgelopen jaren al meerdere keren opgerekt. Mijn innerlijke vraag is dan ook: Wanneer is het genoeg? Wanneer heb ik voldoende gedaan om mijn secundaire kinderwens waar te maken?
Eigenlijk vind ik dat een oneerlijke vraag. Het zou allemaal vanzelf moeten gaan. Maar dit is wél onze realiteit.
(tekst gaat verder onder de foto)
En mijn antwoord aan mezelf is nu:
“Ik héb genoeg gedaan.”
Misschien niet letterlijk álles wat medisch of alternatief mogelijk is, maar wel alles wat voor mij goed voelt. Sommige opties krijgen van mij een duidelijke ‘nee’.
We hopen nog steeds, met heel ons hart, op een broertje of zusje voor Wander. Maar ik geef mezelf nu een dikke knuffel.
“Jolijn, je hebt zo je best gedaan. Je hoeft niet álles te doen. Het is goed zo.”
Je mag gaan zo ver als jíj wilt gaan.
Dat is soms moeilijk te begrijpen voor anderen – maar uiteindelijk dragen wij dit.
Het is ons leven.
Liefs,
Jolijn
Benieuwd naar Jolijn’s verhaal? Lees hier!
Onthoud dat je niet alleen bent en dat er hulp beschikbaar is. Samen kunnen we een community van steun en begrip creëren, zodat niemand zich alleen hoeft te voelen in hun proces. Als je meer informatie wil of gewoon je verhaal wil delen, voel je vrij om een reactie achter te laten in onze community. We zijn hier om te luisteren en te steunen.
Disclaimer: De artikelen op dit platform zijn geschreven door FertiFriend en zijn bedoeld voor informatieve doeleinden. Aan de inhoud van deze artikelen kunnen geen rechten worden ontleend. Wij raden altijd aan om advies in te winnen bij uw behandelend arts voordat u beslissingen neemt over uw gezondheid en behandelingen.
