In november 2024 is er een bijzonder boek verschenen over vruchtbaarheidsproblemen, dat anders is dan alles wat we tot nu toe in de wereld van infertiliteit hebben gezien. Dit boek heeft een unieke ontwikkeling doorgemaakt; oorspronkelijk begonnen als een prentenboek voor kinderen, is het geëvolueerd naar een graphic novel voor volwassenen: Een kind van klei.
Na zeven jaar van dromen, denken, schrijven, wroeten en tekenen, is het boek tot stand gekomen. “Een boek gaat altijd zijn eigen weg; je weet nooit waar het begint of eindigt,” vertelt Benjamin. Hij startte zijn project met de intentie om een prentenboek te maken, omdat hij vooral jeugdboeken schrijft. Tijdens het brainstormen over een wereld van klei, vroeg hij zich af: hoe ziet een huis van klei eruit? Hoe zien de mensen van klei eruit? En hoe krijgen de mensen van klei kinderen? Het antwoord was simpel: zij boetseren zelf hun kind. Al snel kwam hij erachter dat dit verhaal geen kinderboek kon zijn, wat hem ertoe bracht een geschikte vorm voor volwassenen te zoeken. Gedurende de zeven jaar nam het boek verschillende vormen aan, maar uiteindelijk is het een graphic novel geworden. FertiFriend had de mogelijkheid om Benjamin Leroy te interviewen, waarin hij onder andere vertelt waarom dit de inspiratie voor zijn boek is geweest.
Ons eigen kind van klei
“We dachten lange tijd: als er nu een kind komt, is het heel welkom en dan zien we wel verder.” Benjamin vond zichzelf hierbij naïef, veel naïver dan zijn vrouw, want het duurde al enige tijd. “Voordat we met een behandeling begonnen, hebben we anderhalf jaar geprobeerd om zwanger te worden.” Bij Benjamin was er een afwijking in de zaadcellen; de beweeglijkheid was onvoldoende. In 2011 ondergingen zij verschillende tests, waarna hen werd geadviseerd te starten met een ICSI-traject. Het proces in het boek wordt als moeizaam beschreven, maar voor Benjamin voelde het iets minder ingewikkeld aan. De elementen in het boek zijn niet alleen een mengeling van eigen ervaringen en de gevoelens van vrienden die ook een vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan, maar ook de media spelen een grote rol. Om het verhaal te laten werken, staan er ook stukken in die zelf zijn bedacht.
Tijdens de behandeling merkte Benjamin dat partners vaak op verschillende momenten teleurstelling of verdriet ervaren. Op het moment dat hij besloot: “We moeten ervoor gaan,” rouwde zijn vrouw omdat zij niet op een natuurlijke manier zwanger kon worden. Dit verdriet kwam bij Benjamin later, toen zij besloten om na één kind geen verdere behandeling te ondergaan. “Ik kom zelf uit een groot gezin, dus onbewust had ik altijd het beeld van een groot gezin.” “Het idee dat dit niet zou gebeuren, was moeilijk te aanvaarden.” De impact die hij en zijn vrouw ervoeren, inspireerde hem om dit verhaal te delen met een breder publiek.
Het verschil in rouwen
Hoe zijn zij met dat verschil omgegaan? “We hebben heel veel gepraat.” Benjamin en zijn vrouw werkten vaak samen en lunchten samen, waardoor ze tijd hadden om met elkaar te praten. Hij had het geluk dat hij was opgevoed met de boodschap dat het belangrijk is om over gevoelens te praten. Dit kwam hem nu goed van pas. Benjamin merkt dat veel mannen die hetzelfde doormaken, dit als een tekortkoming van hun mannelijkheid beschouwen. Dit heeft hij zelf nooit zo ervaren. Het was niet genetisch, wat hem het gevoel gaf dat hij er niet veel aan kon doen, dat het gewoon hem overkwam. Als we vragen of hij denkt dat mannen het moeilijker vinden om over hun vruchtbaarheidsproblemen te praten, antwoordt hij: “Ja, voor mannen is dit echt nog een taboe.” Vroeger maakte zijn kwetsbaarheid hem onzeker omdat hij niet paste in het beeld van de stoere jongen, maar later ontdekte hij dat het juist een kracht is. “Toen ik open en kwetsbaar met anderen sprak, merkte ik dat ook zij zich meer gingen openstellen.”
“Een kind van klei boetseren komt heel erg overeen met een vruchtbaarheidsbehandeling en de gedachte aan de maakbaarheid van het leven.”
Benjamin Leroy
De impact is groot
De mentale en sociaal-emotionele impact is enorm en vormt een belangrijk deel van het boek. Benjamin heeft dit zelf ervaren en ook gezien bij vrienden die lang op een kind wachtten. Hij heeft meerdere keren meegemaakt dat mensen ongevraagd advies gaven of vragen stelden waar ze niet op zaten te wachten tijdens de behandeling. Toen zijn boek verscheen, stuurde een goede vriend hem een bericht om zich te verontschuldigen omdat hij ooit had gevraagd wanneer er een tweede kind zou komen
Hij besefte nu, na het lezen van het boek, hoe ongepast die vraag was. Hij had altijd gehoord dat een vruchtbaarheidsbehandeling zwaar was, maar nu, in combinatie met de illustraties en tekst, voelde hij pas echt wat een vruchtbaarheidsbehandeling kan betekenen voor een ander. “Een mooier compliment kun je niet krijgen,” aldus Benjamin.
Niet alleen tijdens een vruchtbaarheidsbehandeling is de impact groot, ook daarna laat het zijn sporen achter en daar heeft bijna niemand het over. “Vaak als het gelukt is ga je meteen door en kom je in een fase terecht waarin je het gevoel hebt dat je vooral blijdschap en euforie moet ervaren.” “Als een kind dan geboren is, zit je zo in het ouderschap dat er bijna geen ruimte is om stil te staan bij de moeizame reis ernaartoe.” “Er zijn zoveel vragen waar je mee blijft zitten maar die vervagen met de tijd, maar dat betekent niet dat je ze verwerkt hebt.” “En opeens moet je beslissen om ingevroren embryo’s al dan niet te vernietigen.” “Dat is opnieuw rouw doormaken.”
Gevoel en techniek hand in hand
De tekeningen in het boek zijn voor veel mensen enorm herkenbaar. Benjamin kreeg berichten van lezers, uitgevers en vrienden die de kracht van herkenning in zijn werk bevestigden. Dit toont aan dat het boek erin slaagt om anderen inzicht te geven in de impact die een vruchtbaarheidsbehandeling op iemands leven heeft. Op zijn Instagram-pagina laat hij zien hoe het tekenproces van abstracte figuren naar realistische weergaven voortgaat. De emoties komen sterk naar voren, en Benjamin heeft veel onderzoek gedaan om deze gevoelens over te brengen. Voor de punctie-scène keerde hij terug naar het ziekenhuis om het exact na te kunnen bootsen. In samenwerking met dr. Valkenburg richtten ze de punctiekamer in alsof er daadwerkelijk een ingreep op de planning stond.
“Ik vroeg me af wie waar moest staan en hoeveel mensen er in de ruimte waren.” Hoe ligt de persoon op de onderzoekstafel? Hoe hoog staan de benen? Ik lette op praktische details en zorgde ervoor dat de apparatuur op de achtergrond klopte. In deze scène komen zowel de emotionele aspecten als de technische behandeling samen. “Zowel de sfeer die in de kamer hangt als de woorden van de specialist moeten kloppen.”
Benjamin begon met ruwe schetsen; eerst met eenvoudige stokmannetjes. Die stuurde hij naar de arts om de opstelling te controleren. Vervolgens werkte hij de schetsen verder uit. Uiteindelijk focuste hij zich vooral op wat hij wel of niet wilde laten zien. Sommige elementen zijn expliciet getekend, terwijl andere meer suggestief blijven, wat de kracht van het verhaal onderstreept.
Terugkijkend op ons leerproces
“Tijdens deze periode heb ik enorm veel geleerd: niet alles in het leven laat zich van tevoren plannen.” Probeer vrede te hebben met zaken zoals ze lopen, of niet lopen. Dat is zeker niet eenvoudig. We zijn gewend als regisseurs alles in de hand te hebben en controle te houden. “Dat verlangen is begrijpelijk, maar het is niet de werkelijkheid.” Benjamin doet een oproep tot empathie. “Probeer je in te leven in iemand die in een moeilijke situatie zit.” Wat voelen zij? Wat ervaren zij?”
Onlangs nam hij deel aan een onderzoek naar vruchtbaarheid, waar een groepsgesprek plaatsvond. Wat vaak terugkwam, was dat mensen graag ongevraagd advies geven. “En dat is iets wat je op dat moment echt niet wilt horen.” Het zou fijn zijn als mensen zich proberen te verplaatsen in jou en je behoeften serieus nemen. Maar wees ook niet bang om te verwoorden wat je nodig hebt. “Alleen zo kun je de steun krijgen die je verdient!”
Een persoonlijke boodschap
“Ik hoop dat ik met mijn boek iets heb gecreëerd waardoor mensen die deze ervaring niet doormaken, het beter begrijpen en kunnen voelen.” Met deze boodschap en zijn ervaring hoopt Benjamin een glimlach van begrip te bieden voor iedereen die met vruchtbaarheidsproblemen worstelt. Zijn boek is een waardevolle bijdrage aan dit belangrijke onderwerp. Jij kunt binnenkort het boek “Een kind van klei” winnen! Houd deze Instagram-pagina in de gaten en maak kans!
Foto: Merel Eyckerman
Disclaimer: De artikelen op dit platform zijn geschreven door FertiFriend en zijn bedoeld voor informatieve doeleinden. Aan de inhoud van deze artikelen kunnen geen rechten worden ontleend. Wij raden altijd aan om advies in te winnen bij uw behandelend arts voordat u beslissingen neemt over uw gezondheid en behandelingen.
