Joanne Nihom en Joost Kadijk zijn beide ongewenst kinderloos. Beiden schreven er eerder een boek over en in november 2025 komt er een gezamenlijk boek uit, Je Ziet Het Niet. Met bijzondere verhalen over het proces waarin je terechtkomt als je eenmaal weet dat je nooit een natuurlijke ouder wordt. Een ingewikkeld gegeven in een maatschappij die voor het grootste gedeelte bestaat uit gezinnen.
Ons eerste blog gaat over het proces dat Joost en zijn vrouw hebben doorgemaakt. Het lukte hen niet zwanger te worden. Na een intensief medisch traject, waaronder drie keer een mislukte ivf-behandeling, was het vonnis hard, maar wel duidelijk.
‘We zouden nooit ouders worden en dus ook nooit grootouders. Het waren ingewikkelde jaren, waarin ik ontdekte dat er veel handleidingen, adviezen en verhalen zijn voor, door en over de kinderloze vrouw, maar voor, door en over de kinderloze man was er vrijwel niets.’
Een mannelijk perspectief op vruchtbaarheidsuitdagingen
‘Tijdens ons hele proces had ik een dagboek bijgehouden en deze verhalen resulteerden, samen met mijn ervaringen, in een boek: Een praktische gids voor kinderloze vaders.
Ik had hiermee twee doelen: ik wilde het verhaal vanuit het mannelijke perspectief schrijven en laten zien wat kinderloosheid doet met je identiteit. Dit omdat we onze identiteit en status vaak ophangen aan werk, maatschappelijk succes, en ook ons privéleven. Zoals het verwekken van nageslacht.’
De rol van identiteit en schaamte in kinderloosheid
‘Onze pogingen om zwanger te raken, vormden een persoonlijk traject, maar het onderwerp “ongewenste kinderloosheid” en hoe we daar als samenleving mee omgaan, is veel groter.
Hoe ga je ermee om als het niet lukt zwanger te worden? Met dat grote, bijna ongrijpbare verdriet? Hoe ga je dan om met je mannelijkheid? Hoe word je door anderen gezien? Hoe zie je jezelf? Er is schaamte. Ook omdat het over persoonlijke thema’s zoals seks en intimiteit gaat. En dat is ondanks onze moderne wereld nog steeds geen makkelijk onderwerp.
Ik ben niet helemaal onvruchtbaar, maar mijn zaadkwaliteit was wel zo beroerd dat de kans vrijwel nihil was dat wij op een natuurlijke manier zwanger zouden kunnen worden. Ja, en dat is niet iets wat je tijdens een gezellig gesprek bij het kampvuur of met je fietsvrienden wilt delen.’
Het grote vraagteken: hoe nu verder?
‘Ik vond vooral de periode vlak na die drie mislukte ivf-pogingen erg moeilijk. Omdat ik toen nog in de leeftijd zat waarin iedereen om me heen kinderen kreeg. Waarbij ik zelfs heel, heel stiekem misschien wel dacht: wie weet, misschien lukt het toch nog.
Weinig mensen wisten wat er bij ons aan de hand was. Daarnaast is het een abstract verdriet. Je hebt geen kind naar een begraafplaats gebracht. Je huilt over iets wat er nooit is geweest. Het is moeilijk om daar grip op te krijgen. Het heeft bij ons een paar jaar geduurd voordat we hiermee konden omgaan.
Er zijn zoveel vragen … Wat betekent het dat ik geen kinderen heb met mijn partner? Hoe gaan we ons leven indelen? En dan zijn er die vele onverwachte momenten waarop je niet bent voorbereid. Zoals het pure en heerlijke kindergeluk bij broers, zussen en vrienden. Soms echt jaloersmakend.’
Lotgenoten en steun: de weg naar acceptatie
‘Iemand zei me eens: “De ongewenste kinderloosheid komt af en toe bij je op schoot zitten.” Dat klopt, en dan moet je er ook even iets mee.
We hebben langzaam maar zeker een weg gevonden in ons leven. Niet door suikeroom of suikertante te worden, of een huisdier te nemen. Nee, door ons werk en alles wat we ernaast doen.
Ik werk op dit moment bij de gemeente Rotterdam, en houd me bezig met daklozen en verslaafden. Ik ben ook hardlooptrainer, mantelzorger van mijn moeder en budgetmaatje voor mensen die in de schulden zitten. Daarnaast ben ik vrijwilliger bij Freya, de vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen. Ik begeleid via Freya sinds een aantal jaren meetings voor mannelijke lotgenoten die in eenzelfde traject zitten.’
Van verdriet naar betekenisvol leven
‘Daarbij heeft elk nadeel een voordeel: geen kinderen hebben betekent dat je een hoop tijd overhoudt voor andere leuke, mooie en zinvolle dingen.
Ik ben door ons proces niet getraumatiseerd of beschadigd. Het is wel een ervaring die mijn leven een andere richting en invulling heeft gegeven. Ik voel me een bevoorrecht mens met het leven dat ik leid. Ik ben gezond, gelukkig en kinderloos, zeg ik altijd.’
Advies van Joanne en Joost: grenzen, verdriet en veerkracht
Het advies van Joanne en Joost: ‘Het leven is niet maakbaar, zorg dat je je eigen grenzen bewaakt, omarm je verdriet en neem er de tijd voor. Praat erover met lotgenoten en investeer in jezelf.’
Disclaimer: De artikelen op dit platform zijn geschreven door FertiFriend en zijn bedoeld voor informatieve doeleinden. Aan de inhoud van deze artikelen kunnen geen rechten worden ontleend. Wij raden altijd aan om advies in te winnen bij uw behandelend arts voordat u beslissingen neemt over uw gezondheid en behandelingen.
