Steeds meer Duitse stellen met een kinderwens steken de grens over naar Nederland op zoek naar mogelijkheden voor eiceldonatie. Ze kloppen aan bij de Fertiliteitskliniek Twente (FKT) in Hengelo. Ook Belgische wensouders hebben hun weg naar de kliniek gevonden, nu de samenwerking met Portugese donoren bekend is. Dit biedt hoop voor velen die een gezin willen stichten.
Volgens Anneke Janssen van de organisatie Kinderwens Buitenland groeit de belangstelling snel. Stellen melden zich bij haar organisatie, waarna ze in contact komen met de Fertiliteitskliniek in Hengelo. Voor veel Duitse en Belgische stellen is het een opluchting dat ze daar de benodigde hulp kunnen krijgen. In Duitsland is eiceldonatie verboden, maar veel jonge paren geven de hoop niet op. Als zij moeite hebben om op natuurlijke wijze zwanger te worden, gaan ze actief op zoek naar alternatieven. Via sociale media en fertileitforums ontdekken ze de mogelijkheden in Nederland.
De aantrekkelijkheid van deze route is de afgelopen tijd toegenomen. De Fertiliteitskliniek Twente heeft onlangs een samenwerking gestart met het Ferticentro in Coimbra, Portugal. Toekomstige vaders reizen daarheen om hun sperma af te geven, terwijl jonge Portugese vrouwen eicellen doneren. Deze donoren ontvangen een vergoeding van 900 euro, waarmee zij bijvoorbeeld hun studie kunnen financieren.
Toenemende aanvragen
In de kliniek in Hengelo worden de bevruchte eicellen bij de wensmoeders geplaatst. Janssen merkt op dat zich de afgelopen maanden wekelijks Duitse stellen aanmelden. Inmiddels zijn er tientallen aanvragen binnengekomen, en ook de eerste Belgische wensouders hebben hun weg naar Hengelo gevonden.
“De eerste embryo’s voor Duitse paren zijn al aangekomen of zijn onderweg naar Hengelo,” zegt Janssen. De route via Portugal is bijzonder populair, omdat er een groot aantal donoren beschikbaar is. Vaak zijn dit jonge vrouwen die open zijn over hun rol als donor. Vriendinnen delen hun ervaringen en volgen elkaar daarin.
Vergelijking met de Nederlandse zorg.
In Nederland is eiceldonatie ook toegestaan, maar de aanpak is anders. Donoren krijgen een vergoeding die gelijk is aan die van Portugal, maar het onderwerp blijft vaak een taboe. Bovendien wordt er verwacht dat vrouwen eerst een compleet gezin hebben voordat ze mogen doneren. Dit leidt tot een beperkt aantal donoren, vooral vergeleken met landen als Engeland, Ierland en Oostenrijk.
In Frankrijk mogen wensouders niet gebruik maken van eiceldonatie, terwijl België alleen anonieme donoren toelaat. Het unieke aan Portugal is dat de donoren toestemming geven zodat kinderen op hun achttiende de identiteit van de donor kunnen opvragen
Een toekomst vol kansen
De groei van eiceldonatie en de beschikbaarheid van donoren uit andere landen bieden veel stellen nieuwe kansen op ouderschap. Eiceldonatie wordt steeds meer erkend als een waardevolle optie om je kinderwens te vervullen. Bij FertiFriend willen we deze belangrijke gesprekken voort zetten en zo o.a. het taboe rondom gametendonatie doorbreken.
Dit artikel is afkomstig uit Tubantia en is door FertiFriend speciaal voor jou herschreven zodat we in de week van de vruchtbaarheid de stilte rondom gametendonatie kunnen verbreken.
Onthoud dat je niet alleen bent en dat er hulp beschikbaar is. Samen kunnen we een community van steun en begrip creëren, zodat niemand zich alleen hoeft te voelen in hun proces. Als je meer informatie wil of gewoon je verhaal wil delen, voel je vrij om een reactie achter te laten in onze community. We zijn hier om te luisteren en te steunen.
Disclaimer: De artikelen op dit platform zijn geschreven door FertiFriend en zijn bedoeld voor informatieve doeleinden. Aan de inhoud van deze artikelen kunnen geen rechten worden ontleend. Wij raden altijd aan om advies in te winnen bij uw behandelend arts voordat u beslissingen neemt over uw gezondheid en behandelingen.
